Mersejowe przygody

○ 17.05.14 ○

Końcówka wakacji, zabieram wszystkie potrzebne mi papiery do złożenia w nowej placówce, udałem się tam, gdzie w rzeczywistości chcę się dalej kształcić - nic specjalnego, widziałem tylko budynek.
Sceneria mocno się zmienia, jestem przy przystanku, gdzie czekam z dwójką kolegów na autobus szkolny, który zabierze nas na pierwszy dzień w nowym otoczeniu, wcale nie była to ta szkoła, która była wspomniana wcześniej. Obejrzałem się w moją lewą stronę, widzę pięknego, czarnego Dodge'a Rama, w dodatku matowego. Za kierownicą siedział dwa lata starszy ode mnie kumpel, którego dobrze znałem z gimnazjum, gdy jeszcze chodził. Zatrzymał się obok nas, wrzucił wsteczny, wjechał staremu sąsiadowi na podwórko i podczepił przyczepkę z ekskluzywnym jachtem. Kumpel znikł, a autobus nadjechał, wsiedliśmy w trójkę. Gdy przejechaliśmy już pewną odległość, zorientowałem się, że jednego kolegi nie ma, nagle wszyscy zaczęli się śmiać, że pierwszy dzień szkoły, a Daniel już się spóźnia, pewnie przyjedzie za godzinę. Był to pierwszy autobus, więc mógł jeszcze przyjechać, na "9:00". Zdziwiło mnie, że w autobusie siedział mój Tata, który miał iść ze mną do szkoły - uczyć się w jednej klasie.

○ 17.05.14 ○

Siedziałem u mnie w domu na szafce od telewizora, było już ciemno, 18:00 jesienią, szaruga za oknem, nieciekawy klimat. Usłyszałem dzwonek do drzwi, ale nim wstałem, wbiegła już moja koleżanka z klasy. Podeszła do mojej babci, wyszeptała Jej coś na ucho i uciekła. Lekko zdziwiony siedzę z kumplem. Wpadliśmy na pomysł, że idziemy na dwór. Wybiegamy przez kotłownie, środek lata, godzina 12:00, piękna pogoda. Skaczemy w dwóch na rampę ze sprężynami, która wyniosła nas wysoko w górę, wskakujemy na mój blaszany garaż, a później znów na rampie do sąsiada na podwórko, robimy fikołka i sen się urywa.

○ byłem zaspany i chwilę afirmowałem i zasnąłem. Zapomniałem o wizualizacji, o wszystkim.
○ korci mnie żeby dziś zrobić Milda, ale pewnie znów nie będzie mi się chciało.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez mersej dnia Pon 10:28, 19 Maj 2014, w całości zmieniany 1 raz

○ 18.05.14 ○

Znów fabuła snu opiera się o testy gimnazjalne. Tym razem siedziałem sobie w sali, której umiejscowienia przykleić nie jestem w stanie nigdzie. Siedziałem w ławce, spoglądałem na osoby wokoło mnie znajdujące się, spojrzałem, a po moim prawym boku była tablica "monitoring" i siedział obok niej dyrektor mojego gimnazjum. Pewnie miał on obserwować poczynania młodych licealistów, stąd tablica o monitoringu, w sumie, ciekawy pomysł. Ktoś wyznaczył mnie oraz dwóch kolegów, abyśmy pojechali rowerami po kwiaty w ramach podziękowań dla nauczycieli oraz dyrektora, za prowadzenie testów oraz opiekę nad nami. Po kwiaty mieliśmy pojechać do zakładu pogrzebowego naszej koleżanki z klasy, a dokładniej do Jej dziadków.
Od razu znaleźliśmy się w trójkę w drodze do zakładu, do pewnego momentu droga była rzeczywista, taka jak na prawdę. Mijając zakręt wszystko się zmieniło, przypomniałem sobie, że widziałem już tą szosę i nie pierwszy raz występuje ona w moim śnie. Znałem ją jak własną kieszeń, wiedziałem co gdzie się znajduję, w innym śnie, gdy występowała ta droga, też jechałem do zakładu pogrzebowego. Ale o tym później, wróćmy do snu. W trójkę zjechaliśmy na środek drogi, z naprzeciwka jedzie Skoda Fabia, koloru ciemnozielonego. Koledzy uciekli na lewą stronę jezdni, a ja spanikowany krzyczę do nich, którą stroną ulicy poprawnie się jeździ. Krzyczeli, że mam uciekać na lewo, ja jednak odbiłem nie wiadomo czemu na prawo. Była to wąska droga jednokierunkowa, auto mijało moich kumpli, a ja sam stanąłem oko w oko z samochodem. Zarzuciłem się na prawą stronę, odbiłem czubkiem buta o krawężnik i udało mi się wybrnąć z sytuacji. Skręciliśmy w lewo i byliśmy na ostatniej prostej do zakładu.
Byliśmy już na podwórku, schodzimy z rowerów i wchodzimy do domu, witamy się z starszą babcią i dziadkiem. Chcę wejść do pomieszczenia, gdzie są kwiaty, a tam stoi ksiądz, wychodzi też jakiś chłopak, który wyraźnie jest nabuzowany. Krzyczy coś w stronę księdza, a ten mówi, że takiego chamstwa u spowiedzi jeszcze nie widział (musiał znajdować się tam konfesjonał). Koleś stanął naprzeciw mnie i mówi, że mam tam nie wchodzić, bo sztywna atmosfera, a mój kumpel zaczął się śmiać, mówiąc, że czego się spodziewałeś po zakładzie pogrzebowym.

○ 18.05.14 ○

Siedziałem na sofie u babci, była też ciocia i wujek. Tata był w ubikacji i akurat golił się przed komunią. Babcia podchodzi do mnie, patrzy i mówi :
"Tej, Ty też musisz już się ogolić".
Ja na to babci odpowiedziałem, że :
"Pierdole to, później będę musiał częściej"

`wybaczcie przekleństwo, to tylko cytat.

○ czy to, że droga była taka sama jak w innym śnie mogła być spowodowana tym, że wyjeżdżając z zakrętu, spodziewałem się, że będzie taka sama? inaczej tłumaczyć tego nie umiem.
○ w ciągu całego snu, słyszałem radio RMF FM, leciała muzyka, jakby to był film. Gdy wjechałem na podwórku grabarza, akurat Darek Maciborek, mówił : "Jest godzina 16:00, zapraszamy na wiadomości"

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez mersej dnia Pon 21:56, 19 Maj 2014, w całości zmieniany 1 raz

Nie ładnie tak się do babci odnosić.

Post został pochwalony 0 razy

Mogło tak być. Cały sen opiera się na skojarzeniach.

Post został pochwalony 0 razy

○ 19.05.14 ○

Dziś mogę pochwalić się niebywałym szczęściem, doświadczyłem spontanicznego LD, ba byłem przygotowany na to, że nie zapamiętam nawet snu, a tu proszę, słabo afirmowałem i szybko usnąłem, a tutaj taka niespodzianka.

Przechadzałem się po głównej ulicy rodzinnego miasta, chciałem iść do żabki kupić sobie coś do picia. Byłem już bardzo blisko, usłyszałem głos, jakby z mojej głowy - "No zrób ten test rzeczywistości!", jakby mój mózg domagał się tego. Spojrzałem na moje ręce, całe falowały - pomyślałem, to jest to, i miałem już kontrolę nad snem. Uspokoiłem się. Zrobiłem raz jeszcze wgląd na moje ręce, wynik pozytywny - ręce dalej falowały.
Stanąłem na środku jezdni i zacząłem kręcić się wokoło własnej osi, w głowie pomyślałem sobie, "Chcę znaleźć się tam, gdzie chcę się znaleźć" - byłem ciekaw gdzie przeniesie mnie moja wyobraźnia. Znalazłem się w zamkniętym pomieszczeniu, byłem tylko ja i jedna z aktorek pornobiznesu, szła w moją stronę, zaczęła ściągać swoje spodnie, patrzę... a tam penis.
Myślę, że ta sytuacja zniwelowała moje zapędy w tym kierunku w snach.
Momentalnie chciałem uciec z tego miejsca. Dobrze, że stało się tak, pewnie gdyby wszystko było na swoim miejscu, gdzieś tutaj moja przygoda w tym LD by się zakończyła, a tak mogłem kontynuować zabawę. Zacząłem pocierać swoje ręce, zamknąłem oczy i pomyślałem, że chcę znaleźć się w mojej szkolnej sali - numer 215.
Moje życzenie zostało spełnione. Stałem pośrodku moich kolegów i koleżanek z klasy. Byłem dla nich jakby nie widzialny, nie dostrzegali, że w ogóle jestem z nimi. Nauczycielka od historii wyczytywała właśnie końcowe oceny, usłyszałem swoje nazwisko i ocenę - dopuszczającą. Stwierdziłem - to tylko sen, mogę robić co chcę. Miałem ochotę tylko podejść do Niej i z bananem na twarzy dać Jej w pysk, ażeby mi ulżyło i miał się z czego śmiać, gdy jutro pójdę na historię i będę sobie wspominał.
Podbiegłem, już celowałem, ale siła uderzenia z każdym centymetrem malała, jakby była jakaś bariera, zarzuciło mnie i się wywaliłem pod tablice, zamiast siarczystego uderzenia.
Primo ultimo numer dwa - agresja nie popłaca.
Zacząłem się śmiać, spojrzałem znów na ręce, zacząłem się kręcić i chciałem być obok mojej dziewczyny. Przeniosło mnie do Jej domu, siedziała smutna, przytuliłem Ją. Zaczęła coś do mnie mówić, chwilę rozmawialiśmy, zaproponowała spacer. Zgodziłem się.
Szliśmy sobie obwodnicą, przytulaliśmy się. Ot. tutaj zrobiłem błąd, poszedłem za fabułą snu i straciłem kontrolę, dalej nie miałem już świadomości, byłem już tylko obserwatorem.
Przeniosło mnie na rynek, gdzie siedziałem na BMX-sie, jechałem w stronę domu mojej cioci, otwarła mi tylną bramę i powiedziała, że szybko mam wejść, bo kawa już czeka.

○ nie wizualizowałem, tylko afirmowałem i to dosłownie chwilkę - szybko usnąłem.
○ nie popełniłem błędu ostatniego LD, podszedłem do tego z dystansem i spokojem.
○ znów jestem mądrzejszy o pewne "prawa snu", które mają zastosowanie w życiu - nie można być zachłannym, a agresja nie popłaca.

Post został pochwalony 0 razy

Dobra robota Smile

Post został pochwalony 0 razy

Pytanie dla wszystkich, ale nie ukrywając głównie liczę tutaj na Fallena xd

Opisywałem wam jakiś czas temu pewien sen, mowa tutaj o :
http://www.psajko.fora.pl/dzienniki,50/mersejowe-przygody,9382.html#99866

07.11.13

"Szedłem długą drogą" - sen o dziewczynie, której nie potrafiłem zidentyfikować, a była bardzo ładna, bardzo zależało mi na tym, by Ją poznać. Otóż rozwiązałem moją zagadkę. Była to niewiasta, która mieszka, gdzieś 10 km ode mnie, chodzi do innego gimnazjum, jest w moim wieku. Znałem ją z widzenia, to znaczy, widziałem Ją może raz, czy dwa. Znajoma mojego dobrego kumpla. Miesiąc temu miałem okazję poznać Ją osobiście, początkowo nie zdawałem sobie sprawy, że to dziewczyna z mojego snu, jednak zacząłem Ją poznawać, widziałem Ją i wtedy uświadomiłem sobie, że to ona. Byłem już pewien. Jedyny problem leżał w tym, że ma ona na imię Greta, a dziewczyna z mojego snu, moim zdaniem miała na imię Wiktoria, był to jedyny powód, który jakoś odrzucał mnie od tego wszystkiego. Stwierdziłem jednak, że to sen - tutaj wszystko jest irracjonalne.
Postanowiłem porozmawiać z Gretą, napisałem Jej o moim śnie. Wysłałem Jej nawet zapisek z forum, gdzie opisywałem Wam wydarzenia tej nocy. I tutaj zaczyna się moja zagrycha. Czytając to, napisała mi, że może to dziwne, ale na bierzmowanie wzięła sobie imię od św. Wiktorii, zaintrygowało, oraz zdziwiło mnie to niesamowicie, nie uważam tego za przypadek. Więc chciałbym dowiedzieć się od was co to może być?
Dodam, że to nie pierwsza taka sytuacja. Kiedyś rozmawiałem z kumplem i powiedziałem, że ma pozdrowić swoją siostrę, Zuzię, a wcale nie wiedziałem, że tak ma właśnie na imię, często też potrafię zidentyfikować czyjeś imię, po samym spojrzeniu na niego. Miewam to dość często.

○ Jesteście w stanie mi to wytłumaczyć? Wrodzona zaleta, czy może nie odkryty szósty zmysł?
○ Jak mogę taką zdolność wykorzystać, czy idzie nad tym pracować?

Powiem również, że pisanie "pewnie gdzieś pod słyszałeś, miałeś to w podświadomości" na nic się nie zda, bo jestem pewien, że robiłem to intuicyjnie.

Post został pochwalony 0 razy

Zaraz zaczną ci pisać, że masz otwarte trzecie oko, czakry, energię przesuniętą na prawą półkulę czy inne cuda Very Happy

Wielu od takich cudów zaczynali przygodę z ezoteryką. Moim zdaniem nie warto w to popadać tylko dlatego, że nie można tego racjonalnie wyjaśnić. Może to nawet przypadek, kto wie. Jest też teoria, że przy takich zjawiskach jak de ja vu umysł potrafi dostosować wspomnienia do aktualnie odbieranej chwili, tam mogło być też w tym przypadku.
Ja ci radzę zachować dystans i trochę sceptycyzmu Smile

Post został pochwalony 0 razy

W żadnym wypadku ezoteryka, tylko mi od tego daleko. Przez moment nie pomyślałem o tym.
Faktycznie ciężko to racjonalnie wyjaśnić, ba nawet nie idzie. Kwestia przypadku to też temat nie łatwy, bo dość często taki przypadek mnie dotyka, przez co mogę mieć inne zdanie na ten temat.

Co do tej teorii o deja vu, to mit obalony, bo były Ty osoby, które widywałem po raz pierwszy i może ostatni.

Podjąłem decyzję, że będę z tym żył, bo jakie mam wyjście? Fajne uczucie mieć rację w takich sprawach, czy wiedzieć czasem rzeczy, których nie wiedzą inni, może zrobić to na innych wrażenie, a to zawsze miłe uczucie.

Post został pochwalony 0 razy

Dwa ostatnie dni, nie byłem w stanie wam nic wpisać, z jednej, prostej przyczyny - nic nie zapamiętałem.
Zaobserwowałem natomiast pewną zależność, gdy wizualizuje, moje sny są klarowniejsze, dłuższe i mają większy, czasem ukryty sens.
Przez te dwa dni, tylko afirmowałem, czasem dość słabo, tylko "żeby było". Muszę kłaść się wcześniej spać, bo przeważnie jest to godzina 02:00, przy czym chcę już mi się trochę odleżeć, gdy tylko się położę to momentalnie bym spał i nie wizualizuje.
Wezmę się za to porządnie od dziś, swoją drogą sprawia mi to ogromną frajdę, myślę wtedy o najlepszych rzeczach jakie mogą mnie spotkać, o ładnej dziewczynie, szybkim samochodzie, plaży, czy samotnej wyspie tylko dla dwojga, fajna sprawa.

○ 21.05.14 ○

Opowiem wam o sytuacji z dziś.

Kończyłem już lekcję, byłem na ostatnim już wychowaniu do życia w rodzinie. Mieliśmy oglądać film, więc stwierdziłem, że położę się i ciut odpocznę, widziałem go już, więc nie interesowało mnie oglądanie go po raz któryś.
Położyłem głowę na ręce i nadzwyczajnie leżałem. Zaczęły nachodzić mi do głowy różne myśli, straszny natłok różnych słów, nie szło nic wyczytać. Jakby tunel, którego ściany tworzą właśnie słowa, a ja idę wgłąb jego.
Wszystko ustało.
Widziałem siebie, jakbym był we śnie. Stałem u babci na podwórku, chciałem wejść do piwnicy, ale tata szedł od drugiej strony i pierwszy chwycił za klamkę. Spytałem go co tutaj robi, a on odparł, że mam wstawać i nie spać.
W tym momencie otrząsnąłem się i byłem już na lekcji. Chciałem podnieść nogę, ale poczułem lekki paraliż w lewej stopie, nogą mogłem ruszać, ale samej stopy nie mogłem oderwać od podłoża. Po pięciu sekundach puściło.
Z początku sam wizualizowałem o podwórku babci, ale później fabuła toczyła się sama, ja tylko widziałem podwórko.

○ czy to był półsen?
○ skąd ten lekki paraliż?

Post został pochwalony 0 razy

Prawdopodobnie półsen w REM, stąd ten paraliż.

Post został pochwalony 0 razy

Z tego co wiem, pierwsza faza REM występuje po 90 minutach, prawda?
A to był okres 10-15 minut.

Post został pochwalony 0 razy

W przypadku drzemki może nastąpić szybciej.

Post został pochwalony 0 razy

To po czym mózg wykrywa, czy coś jest drzemką, czy snem?
Masz jakieś źródło, strona w necie? Poczytałbym, czegoś nowego się dowiem. ;p

Post został pochwalony 0 razy

Pisząc drzemka mam na myśli sen w dzień. Zapewne po czasie bez snu i zegarze biologicznym.

Post został pochwalony 0 razy