Projekt 365

Próba 49 - đo ŧrzecħ razy szŧuĸa

Czyli o przypadkowym WILD'zie Wink

Zaczęło się od rozpaczliwej próby przeprowadzenia ćwiczeń na OOBE i SSILD'a w warunkach wyjątkowo niekorzystnych - to znaczy wobec kilku otwartych kanałów energetycznych w ciele, które dają o sobie znać wyjątkowo namacalnie, skutecznie utrudniając skupienie myśli. Oprócz tego aktywność pozostałych domowników doprowadzała mnie do szału. Tak zmarnowałam półtorej godziny zanim zasnęłam jakimś niepojęctym cudem. Jakieś przebłyski przebijały się przez podświadomość, co poskutkowało pokręconym połączeniem snu o OOBE i FA Wink

Obudziłam się zdegustowana i jednocześnie pełna nadziei, bo mimo wszystko jakiś efekt odniosłam. Próbuję SSILD'a jeszcze raz uparcie udając, że wcale nie czuję się jakbym miała w ciele kilka metrów rurek wypełnionych ciepłą wodą pod ciśnieniem Wink

Mam jakiś dziwny sen, w którym niechcący zmieniam całe powietrze w okolicy w coś pomiędzy dymem a cieczą, badam to zjawisko, w tym śnie mnie to jakoś cieszy - chyba dlatego, że JA to wywołałam, teraz trudno stwierdzić. Chodzę po jakimś domu i dopuszczam do siebie myśli, że to sen, z każdą chwilą coraz bardziej. Z czego niewiele wynika. Idę do sypialni, widzę siostrę leżącą na tapczanie, siadam obok niej i mówię, że to sen. I... o tak, nie patrzę na lewy nadgarstek, tylko go dotykam Wink

Ale pierwszy raz od ponad dwóch miesięcy we śnie mam zawiązaną na ręce nitkę, służącą mi kiedyś jako przypomnienie RT, obecnie jako symbol silnej motywacji Wink

No i niby w ramach RT próbuję palcem wzkazującym przebić drugą dłoń, nie wychodzi mi, ale mimo to utwierdza mnie to w przekonaniu, że to sen Wink

Pokręcone to jakieś. Wstaję, podchodzę do okna, na szybie widzę jakieś drobne białe napisy... I z tego co pamiętam, wkrótce się budzę. Oficjalnie, tzn. z budzikiem.
Przez kilkanaście minut mobilizuję siły i chęci do powtórzenia zarówno ćwiczeń na OOBE jak i SSILD'a. Potem próbuję zasnąć, "korzenie" średnio mi na to pozwalają, więc znów kładę się na wznak, żeby jak najmniej temu czemuś przeszkadzać i próbuję jak najszybciej zasnąć. Tracę poczucie czasu, ale nie świadomość i nagle TO się dzieje.
Wszystko naraz, tak szybko, że ledwie nadążam o tym myśleć. Paraliżuje mnie i "kopie" prądem jednocześnie, potem tak jakby przenikam rękami łóżko, jednocześnie zapadam się, częściowo siadam i unoszę w górę. No, po prostu OOBE, pierwsza faza Wink

Ogarniam się na tyle, że wiem, że nie chcę się z powrotem "złączyć", stawiam jakiś opór, mało zdecydowany w stanie ogólnego, także umysłowego zmęczenia. Po kilkudziesięciu sekundach jakby odpływam, nie kontroluje własnych myśli, ale pozostaję świadoma. Niezależnie jak i gdzie, walczę dalej, w imie zasad Wink

Wracam. Czy też się budzę... Wykończona ale jednocześnie pełna tego, co w książkach określają jako ponury podziw.

Post został pochwalony 0 razy

Próba 50

Czyli nic. Uparcie bronię się przed tłumaczeniem sobie, że to dlatego, że poszłam spać później. Ale od samego początku byłam zmęczona i caly czas odpływałam. Zapewne wskutek tego mniej się postarałam. Nie jestem pewna, ale teraz obie próby SSILD'a nie powiodły się.

Podsumowanie

Czyli to, co musi nieuchronnie nastąpić.

9 dni (z powodu przesunięcia poprzedniego podsumowania)
2 próby SSILD'a każdej nocy
2 razy FA (w tym jedno wielokrotne)
3 razy sen o LD/OOBE
1 raz coś jak pierwsza faza OOBE

Ostatecznie nie mam pojęcia, co o tym myśleć i jaki wyciągnąć wniosek.

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	2 próby SSILD'a każdej nocy

Może czas zmienić taktykę? Odłożyć próbę przedsenną, przez co bardziej przyłożysz się do tej drugiej, po śnie. SSILD ma większą szansę po obudzeniu, zresztą jak każda technika.

Post został pochwalony 0 razy

Próba 51

Dziwnie. To znaczy zrozumiale, biorąc pod uwagę fakt, iż znów pół nocy poświęciłam właściwie na walkę z "korzeniami", udowadniając tym sama sobie, że przez trzy tygodnie niczego się nie nauczyłam Wink

O dziwo większy efekt, jeśli w ogóle można to nazwać efektem, osiągnęłam po pierwszej próbie. Kiedy już zdołałam zasnąć, pojawiły się głupie sny, potem coś w rodzaju odwrotnego FA - to znaczy śniło mi się, że próbuję zasnąć a nie mogę Wink

Gładko przechodzę w sen o OOBE, zakończony FA, potem dzieje się coś takiego, że niby się budzę (FA oczywiście, ale wtedy tego nie wiem), jestem w innym śnie, pamietając tamten i mówię do rodzinki coś w stylu "Ale miałam chory sen". No i przez kilka minut myślę, że wszystko jest w porządku, zanim budzę się NAPRAWDĘ. Zdezorientowana robię RT, dociera do mnie, że to już na pewno rzeczywistość i przechodzę do kolejnej próby SSILD'a. Nie mogę zasnąć, idę do kuchni napić się wody, wracam, kładę się, próbuję robić SSILD'a, znów zapominam o naczelnej zasadzie niemyślenia o "korzeniach", potem jakoś zasypiam, postanawiając twardo od następnej nocy spać przy otwartym oknie.
Rano budzę się z ogólnym poczuciem niechęci do samej siebie.

@Fallen Leaf - oczywiście, mogę spróbować zmienić taktykę, prawie dwa miesiące minęły. Co oznacza także, że będę musiała lepiej się rozbudzać w środku nocy Wink

Mogę zacząć od dzisiaj, to nie ma większego znaczenia kiedy, do końca roku jeszcze dużo czasu...

Post został pochwalony 0 razy

Próba 52 - Chcę. Dźwiękoszczelnych. Ścian.

I to natychmiast.
Właściwie zaczęłam wprowadzać zmiany. Nie miałam zresztą wyboru, jako że próba SSILD'a przed snem okazała się niewykonalna. A zaczęło się od aktywacji kolejnych kanałów energetycznych w ciele, jednego wieczora przybyły ze cztery metry. Było to wrażenie tak dziwne, że po położeniu się do łóżka (A było to wpół do jedenastej, ehh, taka okazja zmarnowana...) musiałam przez dwie godziny przyglądać się temu pełna mieszaniny podziwu i zgrozy. Z trudem zmusiłam swój umysł do ogarnięcia się wreszcie, jak SSILD'a mam nie robić, to chociaż te ćwiczenia na OOBE. No i może bym je w spokoju zrobiła, gdyby nie rodzinka...
I tu pojawia się problem dźwiękoszczelnych ścian Wink

Jak zaczęło się gadanie, trwało prawie do drugiej. Na tyle głośne, że spanie byłoby nie lada wyczynem. W końcu chyba straciłam świadomość ze zwyczajnego wyczerpania.
Pobudka o wpół do czwartej. Tu miałam się zmotywować, ale jednocześnie obudziła się siostra, która z płonną nadzieją na naukę ustawiała swój budzik co godzinę (!!). No i oczywiście rozbudziła babcię, w mieszkaniu zaczęła się aktywność w najlepsze, ja zgrzytając zębami przechodzę do SSILD'a. Czuję, że jestem za mało rozbudzona, ale nie ryzykuję wstania z łóżka, ktoś po pokoju mi się kręci, mam tylko nadzieję, że nie zamknie okna Wink

Pamiętam, że zrobiłam dwa cykle, potem zwinęłam się w kłębek, zaczęłam kolejny... No i amnezja, reszta jest milczeniem, czy jak to szło. Nawet snów nie zapamiętałam. Rano wstaję z myślą o morderstwie, jeśli kochana siostrzyczka jeszcze raz nie da mi spać...

Post został pochwalony 0 razy

Próba 53 - Haj bez narkotyków

Czyli fragmenty świata oglądanego trzecim okiem, kolejny przypadkowy WILD, w czym pomagają "korzenie" i niesubordynacja, z której jestem niestety dumna Wink

Zaczęło się okropnie, od bólu głowy, niewyjaśnionego gwałtownego spadku temperatury, dreszczy i innych dziwnych objawów, które uniemożliwiły zrobienie CZEGOKOLWIEK przed snem. Miałam wrażenie, że pęknie mi czaszka, potem nagle coś jakby się rozerwało i poczułam się jakby we wnętrzu głowy rozlała się lodowata woda. Z ulgą zasnęłam, wreszcie wolna od bólu.
Budzik miałam nastawiony na wpół do czwartej, obudziłam się kilkanaście minut wcześniej. Zrobiłam RT, wyłączyłam budzik, uzupełniłam dziennik snów. Żeby mieć pewność, że naprawdę dobrze się rozbudzę, umyłam twarz i przez około 20 minut czytałam. W końcu stwierdzam, że to wystarczy, gaszę lampę, kładę się i zaczynam SSILD'a. Problem polega na tym, że robiąc SSILD'a leżę na wznak - czyli wystarczy kikadziesiąt sekund, żeby "korzenie" się obudziły. Nieźle się muszę natrudzić, żeby zrobić cztery cykle bez rozpraszania, potem zwijam się w kłębek i próbuję zasnąć. Mam z tym problemy przez prawie dwie godziny, w międzyczasie idę do kuchni wypić wodę, wracam, próbuję oczyścić umysł. Nie w celach medytacji, ale żeby po prostu się uspokoić i dzięki temu w ogóle móc spać Wink

Padam na łóżko i żeby ogarnąć chaos w mózgu koncentruję się na tym, co przychodzi mi automatycznie - czyli na trzecim oku i własnym oddechu. Nie wiem, ile czasu leżę bez ruchu, usiłując myśleć tylko o tym, powoli zaczynam odpływać... No i nagle samoistnie następuje to, co wierzący w OOBE nazywają wibracjami Wink

Myślę, że jak nie czuję całkowitego paraliżu, to nic z tego nie będzie, niejasno przypominam sobie o tym, co userzy tego forum nazywają ERWILD. Zatem próbuję, skoro nie mam nic do stracenia Very Happy

Mam wrażenie, że i tak się poruszam i zepsułam wszystko, potem zastanawiam się, czy to właściwie już nie OOBE, próbuję wniknąć palcami w ścianę, nie wychodzi, zastanawiam się, czy jeśli to OOBE lub LD to po przebudzeniu będę w tej pozycji, w której leżałam - ostatnio zawsze o tym myślę, kiedy wydaje mi się, że jestem w początkowej fazie OOBE, którą to myślą chyba wszystko psuję. Podejmuję kolejną próbę - siłą woli powoduję, że wszystko wokół wiruje wokół osi przechodzącej przez środek łóżka, to nie sprawia mi trudności. Wydaje mi się, że słyszę głosy rodzinki zza ściany, mówię sobie, że powinnam teraz udawać, że śpię, ale coraz bardziej myślę, że to LD albo OOBE, więc fizycznie i tak śpię Wink

I zaraz robię coś dziwnego - tak jakby neguję swoją obecność w jakiejkolwiek formie i WCHODZĘ DO WŁASNEJ WYOBRAŹNI. W stanie NIEISTNIENIA. Nie ma mnie, ani ciała, ani tego co uznaję roboczo za ducha, jest tylko płaszczyzna w czerwone i białe geometryczne wzory, prostopadła do osi mojego wzroku czy innego typu widzenia, w centrum, na osi wciąż trwającego średnio szybkiego obrotu widzę okrąg około metrowej średnicy, w nim coś jakby fraktale Mandelbrota, dość nieestetycznie zachodzące jeden na drugi, tworzące krzywy łańcuch. Niezłe jazdy jednym słowem Smile

Potem myślę, że chcę wejść w sen czy coś, widzę jakieś nieistniejące pałace, ale tak jakbym oglądała film, w którym padam na posadzkę, myślę, że to nie to i "wracam". Do stanu podobnego do OOBE Wink

Mówię sobie, że teraz powinnam się zmobilizować i przejąć kontrolę, ale średnio mi idzie. Nie wiem, czemu wolałam spadać z łóżka, zamiast normalnie wstać Wink

Potem moja przytomność umysłu się wyczerpuje, nie wiem, ile próbuję robić ja, ile podświadomość, czuję jakąś ssąco-miażdżącą siłę, tak jakby w stanie zamroczenia czołgam się po podłodze i ostatecznie budzę się/integruję się/w jakiś inny nienazwany sposób wracam do realnego świata.
Niby jestem zadowolona, było to wyjątkowo przyjemne przeżycie, ale jednocześnie czuję, że zawaliłam. Nie wiem czemu, kiedy postanawiam osiągnąć LD/OOBE, największą mobilizację czuję przed SSILD'em, a jeśli już za którymś razem coś zaczyna się dziać, mam w głowie taki chaos, że nie potrafię spiąć tyłka i przejąć kontroli...

Post został pochwalony 0 razy

Co rozumiesz przez przejąć kontrole bo nie rozumiem?

No, normalnie, jakoś wstać, iść, działać... Coś zrobić, a nie jak do tej pory wić się jak robak po łóżku albo spadać na podłogę, czując się jak pijana i na kacu jednocześnie, po czym pełzać Wink

Bo to do tej pory powoduje tylko szybki powrót do rzeczywistości. Albo chociaż stanąć obok łóżka, zbadać tę sytuację, bo naprawdę mnie intryguje, czy jestem duchem czy nie...

Post został pochwalony 0 razy

Próba 54 - Amnezja

Super amnezja, powiadziałabym nawet. Spowodowana tym, że praktycznie poprzedniej nocy - tamte przeżycia pozwoliły dość skutecznie mi o tym zapomnieć - spałam tylko około 4 godzin. Niby w dzień tego nie czułam, ale jak już padłam na łóżko, zasnęłam prawie od razu, a po pobudce o czwartej po prostu czułam się jak pijana/skacowana/jedno i drugie. Pamiętam tylko tyle, że zaczęłam SSILD'a. I dalej wielkie nic.
Właśnie dlatego jestem zwolenniczką pośrednich metod osiągania odmiennych stanów świadomości - techniki bezpośrednie niezależnie od powodzenia, wywołują przemęczenie w ciągu następnyego dnia lub dwóch. Zastanawiam się nad tym, że w ostatnim czasie wychodzą mi one przypadkiem, może właśnie dlatego, że NIE ZAMIERZAM ich stosować... Może w tym szaleństwie jest metoda Wink

Post został pochwalony 0 razy

Ja z tego powodu przestałem sesja i przerywanie snu nie szły w parze- ale grunt to dobra motywacja Razz

.

Ostatnio zmieniony przez le_on dnia Nie 18:51, 23 Lut 2014, w całości zmieniany 1 raz

Próba 55 - Czemu nie działa?!

Chociaż tym razem zrobiam wszystko dobrze... Kładę się koło jedenastej, próbuję medytować, w pewnym momencie zasypiam. Budzik nastawiałam na wpół do czwartej, obudziłam się o wpół do trzeciej. Pamięć snów cudowna. Stwierdziłam, że nie ma sensu czekać i przechodzę do SSILD'a teraz, tylko przeszłam do łazienki umyć twarz, aby nie odpłynąć od razu. Zrobiłam pięć cykli, zwinęłam się w kłębek i zasnęłam. Miałam wrażenie, że zrobiłam wszystko jak trzeba, ale nie osiągnęłam żadnego efektu, nawet snów nie zapamiętałam. I nic już z tego nie rozumiem.

Post został pochwalony 0 razy

Obawiam się że po takiej ilości prób z góry, nieświadomie już jesteś przygotowana na porażkę. Jak nie pamiętasz snów to coś w tym musi być, obstawiam odwrotną (nieświadomą) afirmację.
Spróbuj drugiej wersji SSILD'a zapominając o porażkach.

Post został pochwalony 0 razy

Próba 56 i 57

Czyli mimowolnie przeprowadzane badanie wpływu depresji na "blokadę" osiągania odmiennych stanów świadomości. Zresztą normalna sytuacja przy tak długim przewidywanym czasie eksperymentu, w ciągu roku łatwo przecież o skrajnie dobre i skrajnie złe chwile. Stwierdzam, że ogólny dołek w połączeniu ze zmęczeniem (w przeciwieństwie do poprzedniego semestru mam kijowy plan zajęć, prawie codziennie na ósmą, zatem wstaję o szóstej) psuje mi próby. Przeszłam na drugą wersję SSILD'a, na wszelki wypadek, w dwie ostatnie noce żadnego LD ani nawet snu o LD, pamięć snów powoli wraca, zasypiam w trakcie cykli. Muszę jeszcze lepiej się rozbudzać, o co nieco trudniej po skróceniu ogólnego czasu snu.

Post został pochwalony 0 razy

Depresja zwykle nawet sprzyja osiąganiu LD. Ty z kolei nastawiasz się już góry że będzie to blokada. Pewnie masz nie tylko tak z tym. Musisz zmienić nastawienie.

Post został pochwalony 0 razy

Próba 58

Czyli niby dotrzymałam mojego postanowienia o lepszym rozbudzaniu, wstałam z łóżka, umyłam twarz zimną wodą... Szkoda tylko, że niewiele pomogło. Mam wrażenie, że po pobudce w środku nocy toczę ciężką walkę z ciałem i umysłem. Aż czuję ponury podziw, że sama sobie taki opór stawiam. Niby zasnęłam zaraz po SSILD'zie, ale płytko, co jakiś czas się rozbudzałam i znów zapadałam w niespokojną drzemkę.
Postanowiłam wrócić do ćwiczeń na OOBE przed snem. Nie wiem czemu, ale im bardziej się do nich przykładam, tym silniej działa na mnie autosugestia.
Nie, nie zakładam niczego z góry. Dotychczasowe doświadczenia każą mi teraz tak sądzić.

Post został pochwalony 0 razy