Moje pierwsze, prawdziwe, długie LD

Nie chciało mi się jakiś czas temu pisać, ale w końcu zdecydowałem się na to.
Po 3 pierwszych, bardzo króciutkich LD o rzeczach typu "szkolna wycieczka do zamku zombie" (ćwiczę od początku października), jakieś 3 tygodnie temu miałem dosyć długie i całkiem klarowne LD.
Od razu napiszę, że wszystko w domu było identyczne jak w rzeczywistości.
Zaczęło się, gdy szukałem czegoś na półce, obok zauważyłem monitor. Moją uwagę przykuła tapeta- standardowa Idylla, czyli jak komp byłby świeżo po formacie. Dzięki temu zorientowałem się że to sen. Robię RT z nosem- mogę oddychać (uwielbiam to uczucie oddychania przez nos Smile

), patrzę na ręce- palec wskazujący i środkowy są takie bardzo krótkie. Od razu chciałem polatać, ale spojrzałem przez okno i zauważyłem że jest ciemno. Krzyknąłem coś, bodajże "Słońce Wchodź" (albo coś podobnego). Momentalnie zrobiło się jasno, ale było bardzo pochmurnie. Dobra, trzeba w końcu polatać. Idę na balkon (2x większy niż normalnie), nagle był już wieczór. I teraz mój ulubiony fragment: chcę się pozbyć barierek, więc skupiam się na jednej i wtedy wokół tej barierki pojawiła się taka niebieska poświata, a pod nią- taki jakby krzyżak (jak na padzie) i przyciski "DELETE" i "OK" Very Happy

. Pomyślałem że można trochę pobawić się fizyką- przesuwam barierkę w powietrze i "wciskam OK (przycisków używałem przez chwilowe skupienie się na nich). Niestety, fizyka mi nie działała, bo barierka została tam gdzie ją zostawiłem. Odpuściłem sobie to, usunąłem wszystkie, rozpędzam się i...
Bęc. Jestem znowu w moim pokoju, znowu robię RT. Zachciało mi się wyskoczyć przez zamknięte okno. Odsłaniam firankę(sam nie wiem czemu Smile

), rozpędzam się, i JEB! Zatrzymałem się głową na szybie. Myślę "Co jest?", znowu idę na balkon. Barierki znowu były na swoim miejscu, usuwam je, rozpędzam się, skaczę, dolatuje do płotu i znowu rzuca mnie do pokoju. Powtarzam próbę z oknem, znowu się nie udało. W tym momencie słyszę głos mojej mamy (prasowała w pokoju obok) "Dominik, zostaw już to okno!". Wtedy sen mi się urwał.
Ogólnie w domu mogłem robić co chciałem, ale z domu wyjść- za nic.
Mimo wszystko i tak się cieszę.

Post został pochwalony 0 razy

Ciekawe ld. Zastanawia mnie, czemu podświadomość broniła Cię przed wyjściem na zewnątrz Very Happy

A może podziałałoby, gdybyś przeteleportował się na dwór? W końcu to nie jest wychodzenie Smile

Motywy z przyciskami jak na klawiaturze też czasem mam Very Happy

Są całkiem zabawne.
Ja od miesiąca mam na tapecie "standardową" idyllę, a we śnie miałam fotę Marylin Monroe! Very Happy

Post został pochwalony 0 razy