Koszmarek

Nie chcę straszyć początkujących (i aby ich nie straszyć dodam na początku, że jestem ostatnio nieco rozchwiana psychicznie i pewnie stąd takie efekty), ale uważam, że rzecz jest warta opisania. Śniło mi się, że siedzę w domu i czekam na znajomego, robiło się już ciemno, atmosfera duszna i niepokojąca. Nagle zdałam sobie sprawę, że ten znajomy dawno się wyprowadził i raczej nie przyjdzie - po tym poznałam, że to sen. Poświęciłam chwilę na ustabilizowanie go, po czym wyszłam na zewnątrz - niebo było ołowiano czarne. Szłam sobie ulicą, gdy przyczepiła się do mnie grupa dzieci. Wyzywały mnie, próbowały bić kijami, oczywiście liczyłam na to, że na mój krzyk zareagują odpowiednio (znikając albo coś takiego), ale tak się nie stało. Próbowałam odlecieć, ale nic to nie dawało.
Wciąż powtarzałam sobie, że to sen i nie ma czego się bać. Spróbowałam zmienić scenerię i przeniosło mnie do jakiegoś ogrodu. Nagle na wszystkich kamieniach zaczęły się pojawiać wykrzywione twarze, krzyczące coś w jakiejś pseudoangielszczyźnie. Byłam tym już nieco zmęczona i przestraszona, także szybko się obudziłam.

Post został pochwalony 0 razy

Czy ja wiem czy to taka przestroga . Normalne koszmary są przecież straszniejsze ( choć dawno ich nie miałem ) . Rozwiązaniem takiej sytuacji może być skupienie się na czymś i zapomnienie o zagrożeniu .Nie wystarczy powtarzać że , ci sie nic nie stanie bo to jest sen , musisz to wiedzieć i być tego pewna .

Post został pochwalony 0 razy

Mam swój własny, wypróbowany sposób na takie sny, choć nie gwarantuję że pomoże każdemu - gdyby we śnie napadły mnie takie dzieci... jeśli nie mógłbym odlecieć ani nic to cóż, po prostu położyłbym się na ziemi i dałbym się pobić - po chwili "nieprzyjemności" w moim przypadku następuje zupełna zmiana scenerii snu... Pamiętam sen jak ktoś do mnie strzelał - zmęczony i zestresowany tak niepokojącym snem w końcu nastawiłem się i pozwoliłem by mnie zabił, w ten sposób koszmar się skończył i już śniło mi się coś innego ;)

Post został pochwalony 0 razy