Wiara silniejsza od wiedzy?

Witam.
Zacytuję coś co już wszyscy znają.

"witam wszystkich!
ostatnimi czasy, nie byłam zbyt dobrym człowiekiem. targał mną gniew, zawiść, czułam się przesiąknięta emocjami negatywnymi.
kilka dni temu, w nocy, niby lekko przebudziłam się ze snu, niby dalej spałam, miałam wrażenie, że "coś jest" ze mną w pokoju. obiło się od ścian, ja nie pamiętam czy coś mówiłam w środku, czy na głos i nagle coś jakby przygniotło mi klatkę piersiową, a po chwili ze 2-3 sekundy trząchało mną, przestało. "

Wiadomo.
No i tu pojawia się wiara.

"Odruchowo zaczęłam się modlić. Następnego dnia poszłam do Kościoła, szczera spowiedź i tak dalej.
Nie potrafię o tym zapomnieć. Boję się, że jakieś złe moce się do mnie dobierały. (!!) Z drugiej strony, czyta się o paraliżu przysennym, ale sama nie wiem, było to takie realne. (!!) Boję się teraz cokolwiek zgrzeszyć. Cierpię. Boję się tego, boję się kary. Nie daje mi to spokoju, krąży w umyśle. Nigdy nie będę idealna, ale postanowienie poprawy najgorszych grzechów jakie wymieniłam, zmienię. Czuję się sparaliżowana czasem. Nie wiem, jak odzyskać spokój, bo wiem, że pewnych grzechów szybko i łatwo nie zmienię. Potrzebuję słowa wsparcia"

Tutaj nie mogę się wypowiedzieć. Jestem ateistą. Ale proszę o zdanie kogoś uprawionego. Wink

Osoba mimo, że zna naukowe wytłumaczenie na to zjawisko, nie może w nie uwierzyć, chociaż jest podparte racjonalnymi argumentami. Co jeżeliby zażyła środki odurzające...

Mamy także słowa wsparcia, które z mojego punktu widzenia okazują się nieskuteczne, ale czy nie stanowią rodzaju placebo?

"Być może jest to dręczenie diabelskie. Proponuję zaprosić Jezusa do swojego życia, uczestniczyć częściej Eucharystii (również w dni powszednie), karmić się Słowem Bożym (Biblią) i modlić się za wstawiennictwem św. Michała Archanioła (tzw. egzorcyzm prywatny). Powinno pomóc Najlepiej jest również żyć w stanie łaski uświęcającej. Pozdrawiam"

Dla mnie troszkę smutne, a dla Was? Smile

Post został pochwalony 0 razy

Również jestem ateistą, ale znam się TROCHĘ na psychologii i tak dalej. Jeśli ktoś wierzy w Boga, to potem boi się jego kary. Osoba jest przekonana, że na nią zasłużyła i to zaprząta jej myśli, dlatego bardzo łatwo wkręcić sobie to w trakcie paraliżu oraz przyciągać do siebie niekorzystne rzeczy, które osoba potraktuje jako kara. Ale zapewne osoba nie będzie chciała słuchać ateisty (bo przecież to antychryst i jak to tak można Very Happy

), więc tutaj mogę dać odpowiedź:
Nie bój się. Bóg jest miłosierny i wybaczył Ci twoje grzeczy, gdyż oczekując kary okazałaś skruchę, zarazem wiedząc, że zasłużyłaś na ową karę.

Czy coś w ten deseń Razz

Post został pochwalony 0 razy

Nie pierwszy raz śmieszą mnie tego rodzaju relacje Very Happy

Nie jestem ateistą ale wiem że czasem trzeba włączyć własne racjonalne myślenie.

Post został pochwalony 0 razy