Głos Umysłu

Ktoś z was się kiedyś zastanawiał jaki głos "słyszymy" kiedy o czymś myślimy. Ciężko tu stwierdzić, że nasze myśli nie mają głosu, bo przecież je jakoś słyszymy (nawet jest powiedzenie "nie słyszę własnych myśli"). Tudzież mogę się założyć, że każdy z was ma inną barwę głosu myśli niż np. ja. Oczywiście warto też zauważyć, że ów głos nie jest prawie wcale podobny do naszego, więc skąd mamy akurat tą barwę głosu umysłu, a nie inną (zwłaszcza, że umysł nie ma strun głosowych Wink

). Co wy o tym sądzicie?

Post został pochwalony 0 razy

w moim przypadku głos się zmienia w zależności od tego o czym myślę, albo np. co czytam Smile

zauważyłam, że jak znam daną osobę, to automatycznie czytając jakieś jej wypowiedzi w umyśle słyszę jej głos, natomiast, gdy kogoś nie znam, albo np. czytam książkę i jakaś postać się wypowiada, to kreuję głos danej osoby na podstawie obserwacji, informacji o niej (czy to mężczyzna, czy kobieta, jak wygląda itp. itd.) Smile

Post został pochwalony 0 razy

Co do kontaktow z innymi, tak jak kolega wyzej napisal, mam podobnie, jednak nawet jesli kogos znam to nie zawsze slysze jej prawdziwy glos czytajac wiadomosci. Jest to faktyczne zalezne od płci tamtej osoby i naszej percepcji. Tutaj rownież liczy się przekaz niewerbalny zawarty w glosie, a jego już interpretujemy na wlasny sposob, niezaleznie czy znamy ta osobe czy nie.

Pamiętam sytuacje na wakacjach gdy dluzszy okres czasu pisalem z dziewczyną na fb. Po tym czasie gdy ponownie slyszalem jej glos to calkowicie inaczej zaczalem odbierać rozmowy, ktore wczesniej pisalismy, potem jak się znowu przestalismy widywać to wrocilem do dawnej interpretacji tekstu na swój sposób.

A odnośnie samego glosu ktorym mowimy do siebie to wg. mnie ma dużo wspolnego z naszym prawdziwym glosem. Poprostu zapamietujemy podświadomie jego barwe. Wiadomo przecież, że jest inny, nawet znacząco, ale daje łeb, że ma wiele wspólnego ;]
Zabawny jest fakt, że ten głos jest opanowany, superwyraźny, i ma poetycko-mistrzowską intonacje, zazwyczaj widać tą różnice kiedy przygotowujemy się perfekcyjnie na rozmowe z kimś, a potem wychodzi z tego dupa zbita.

Pozdrawiam.

Post został pochwalony 0 razy

Cóż, jak na przykład "włączam" sobie w głowie jakąś piosenkę, dajmy na to Kaczmarskiego - to słyszę to jako jego głos. Swoje myśli słyszę bardziej jak mój głos, teksty innych które zdaża mi sie rozpamiętywać brzmią identyko jak głosy na żywo.

A głos mojej tulpy brzmi... brzmiał identycznie, jak moje myśli, ale w obecnej chwili jest lekko "kobieco" nacechowany. Słyszę lekką, dostrzegalną różnicę między jej a moimi wypowiedziami. Zwłaszcza śmiech brzmi bardzo kobieco.

Post został pochwalony 0 razy

Genialny temat Smile

Zawsze chciałem zrobić taką ankietę, ponieważ w psychopatologii znamienny jest objaw znany jako ugłośnienie myśli. Osoba nim dotknięta twierdzi, iż jej własne myśli mają decybele tak jak odgłosy z zewnątrz, barwe i tonacje. Charakterystyczny już na samym początku schizofrenii, u przyszłych schizofreników - od urodzenia naturalne.
Niektóre myśli są ciężkie i powolne ( te w których mówimy do siebie ) i wtedy można mówić o jakiejś barwie, chociaż to bardziej sposób prowadzenia tej myśli świadczy nam czyj to mógłby być głos, na zasadzie wyobrażania go sobie. Większość dnia jednak myślimy zwiewnie, z szybkością której nie da się zauważyć. Ale chyba w żadnym wypadku nie da się powiedzieć, że czyjeś myśli są głośne? Jak szept ? Ma ktoś tak? Wink

Często podczas wchodzenia w sen nieświadomy da się zauważyć co się dzieje z myślami : najpierw są świadome, później wciąż wydają się własne choć ich tematyka jest rozkojarzona, dalej zaczynamy część myśli odczuwać jako nieswoje, te nieswoje myśli nabierają barwy ( intonacji ) innych osób, żeby przed samym początkiem snu przekształcić się w wyraźne głosy.

Post został pochwalony 0 razy

Fajnie, że temat się podoba Smile

. Chciałem już wcześniej założyć temat, ale coś jakoś ciągle mi to wypadało z głowy Smile

. Ja nad głosem umysłu zacząłem myśleć z jakieś pół roku temu, ale nie dlatego, że jestem schizofrenikiem, ale raczej dlatego, że od zawsze myślałem bardziej jak filozof niż normalny człowiek. Często zastanawiam się nad rzeczami które zwykłego śmiertelnika nie obchodzi. Często snułem też rozmaite teorie na temat życia i świata i szukałem dowodów na poparcie swoich tez, oczywiście jak chcę teraz cokolwiek przypomnieć to nie daję rady Very Happy

	Cytat:
	Ale chyba w żadnym wypadku nie da się powiedzieć, że czyjeś myśli są głośne? Jak szept ? Ma ktoś tak?

Hmm... może tak, ale chciałem jakoś tak zobrazować wypowiedź, żeby każdy wiedział o co chodzi i widzę, że trafiłem w dyszkę Razz

. Oczywiście nie uważam, że moje myśli mają głos (w sensie fal dźwiękowych odbierane przez ucho), ale mam czasami te dziwne wrażenie, że myśli mają tą barwę. Mam wrażenie, że mój głos umysłu jest, hmm... grubszy od mojego, bardziej ciepły, oraz tak jak bym miał powiedzmy około 30 lat, a nie 16 Razz

(oczywiście te info wam prawie nic nie powie, bo nie znacie mojego głosu Wink

). Oczywiście też mnie zastanawia, że w głowie mam dykcje niemalże perfekt, a normalnie nie mogę przeczytać bez jąkania np. "Chrząszcz brzmi trzcinie" (czy jakoś tak szedł ten wierszyk Razz

)

Post został pochwalony 0 razy

ja jak czytam takie trudne wyrazy to mój wewnętrzny głos protestuje i automatycznie ruszam językiem, tak by powiedzieć dany wyraz w glowie bez wydawania dzwieku ;p

Co do piosenek gdy sobie wyobraze to slysze glos autora, ale często pod prysznicem jak śpiewam szeptem, a że nie slysze swojego glosu, to pojawia się głos wewnętrzny i wtedy jest on mój. Jednak tylko barwa bo intonacja i akcent jest lustrzanym odbiciem tej piosenki Wink

	Muminal napisał:
	Mam wrażenie, że mój głos umysłu jest, hmm... grubszy od mojego, bardziej ciepły, oraz tak jak bym miał powiedzmy około 30 lat, a nie 16

Mi mój się wydaje bardzo podobny do prawdziwego, tylko że nie jest zmutowany ale gładki i ciepły. Napewno nie jest grubszy, jest delikatny jak poety ;d
Ciekawe ile w tych naszych głosach jest cech wspólnych Wink

A co do slyszalności go w uszach to podobno nie ktore osoby podczas paralizu slyszą swoje myśli jak glosy prawdziwych osob.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Matisek dnia Śro 15:59, 07 Lis 2012, w całości zmieniany 3 razy

huh muminal...
też mam takie rozmyślania. Idę sobie ścieżką i znikąd myślę ile cząsteczek na tej drodze nigdy nie było dotknięte przez człowieka Wink

a co do głosu, to też o tym dużo myślałem i jako że w książkach opisują że słyszą myśli, to uznałem że dziwoląg jestem i lepiej nie ryzykować pytaniami o myśli;) np wyobraźnia: czy naprawdę widzicie wyobrażany obrazek?
Uznałem też, że myśli to takie wyobrażenie słów. Co o tym myślicie?

Post został pochwalony 0 razy

piosenki - jak oryginaly slysze z glosami tamtejszych wokalistow
swoje luzne mysli slysze moim wlasnym glosem
cytaty slow moich znajomych to roznie Razz

Post został pochwalony 0 razy

piosenki też słyszę w oryginalnym głosie Razz

, ale mój głos umysłu różni się od mojego prawdziwego, tak jak już wspomniałem Razz

Post został pochwalony 0 razy

Mój głos umysłu jest dość podobny do naturalnego, ale często mówię głosem znajomych/osób z którymi przed chwilą przebywałam. Obrazki też mi się wizualizują, a macie tak że jak literujecie albo zastanawiacie się jak napisać dane słowo, zdanie to ono wam się powoli pisze w głowie?

Post został pochwalony 0 razy

@up
Ja mam tak, że czasem powoli sb literuję w głowie trudne słowo lub zdanie Wink

Post został pochwalony 0 razy

Zapomniałem wam kiedyś powiedzieć, że kilka tygodni pod wakacjach, jak wracałem ze szkoły, to 2 razy słyszałem w mojej głowie głos. Głos był męski, z bardzo niską tonacją, tak niską, że nie zrozumiałem co do mnie powiedziano. Miałem wrażenie, tak jak bym to słyszał przez słuchawki (słuchałem muzyki, ale w tym utworze co w tedy słuchałem nie było tego, wiem bo słuchałem ten utwór miliony razy, zaś potem jeszcze raz uważnie przesłuchałem muzykę). Głos ten był troszkę podobny do głosu postaci z jednej gry którą grałem dość dawno (konkretnie chodzi mi o postać o imieniu "Yuri" z gry "Red Alert 2 Yuri's Revenge"). Przez chwilkę czułem zaskoczenie i strach, potem zdziwienie, a potem pomyślałem, że jestem schizofrenikiem Smile

.

Kilka dni temu też usłyszałem głos. Był damski, ale też niezrozumiały oraz dużo słabszy od tego męskiego. Tym razem byłem tylko zdziwiony, bo pierwsza rzecz jaka mi wpadła do głowy to, to, że to moja tulpa się odezwała, tudzież nie musi to być prawdą.
Co o tym sądzicie? Very Happy

(jestem ciekaw, co Incers powie <hahaha Razz

>)

Post został pochwalony 0 razy

Glosy wplecione w ogolny halas, na dodatek niezrozumiale, to z pewnoscia tylko iluzje. Halucynacje sluchowe powstalyby bez bodzca zewnetrznego. Jak slyszales kobiecy glos, to tez miales sluchawki na uszach? A jezeli nie, to jego zrodlo upatrywales w glowie czy na zewnatrz?

Post został pochwalony 0 razy

@up
w tedy nie miałem słuchawek na uszach, zaś głos słyszałem w głowie Wink

Post został pochwalony 0 razy