LD w dzieciństwie

Świadome śnienie w dzieciństwie zdarzało mi się bardzo często, co przyjmowałam jako rzecz jak najbardziej naturalną. Sądziłam że "każdy tak ma". Pamiętam że zaczęło się to od odzyskiwania świadomości w koszmarach i wykorzystywanie tego jako metodę ucieczki ze złego snu. Odruchowo opracowałam patent zamykania oczu we śnie podczas niebezpiecznych sytuacji, co powodowało natychmiastowe obudzenie.
Później dopiero odkryłam że wcale nie muszę uciekać, bo przecież jestem bogiem i mogę się świetnie bawić.

Po kilku latach doszło do tego spontaniczne OoBE, co nieco mnie niepokoiło. Dopiero jako nastolatka natrafiłam na informacje o tych zjawiskach, zainteresowałam się tematem i wytrwale ćwiczyłam odnosząc satysfakcjonujące efekty. Nie musiałam nawet prowadzić dziennika snów, wystarczyło wspominanie ich po obudzeniu.

Post został pochwalony 0 razy