Pierwotny Ocean Wirów

Witam ponownie

To co dziś doświadczyłem można by w skrócie nazwać pomacaniem innego wymiaru. Otóż gdzieś tak o trzeciej nad ranem otworzyłem oczy i zorientowałem się, że jestem w paraliżu sennym. I wtedy się zaczęło. Ciężko to ująć słowami, ale spróbuję.
Poczułem, że przez moje ciało przebiegają jakieś kosmiczne energie, które jednak nie tylko przebiegały, ale również tworzyły każde najmniejsze włókno mięśni mojego ciała. Miałem wrażenie, że moje ciało jest zrobione z tych energii i że np. kiedy boli mnie ręka, to przez tę rękę przelatuje po prostu więcej energii i ze wzmocnioną siłą. To właściwie było kłębowisko różnych sił, rwących na ślepo jak nie w tą to tamtą stronę. Te energie dosłownie rozrywały mnie na strzępy, a jedyne co je powstrzymywało przed ostatecznym rozerwaniem to była moja wola pozostania w całości, w jednym kawałku. Przez cały czas czułem potworny ból, wręcz fizyczny, promieniujący prawie na całe ciało. Momentami siły te osiągały moje jądra i wtedy czułem jakby mi ktoś włożył jaja w imadło. Byłem sparaliżowany strachem i tylko czekałem kiedy to się skończy. To było jakbym się znalazł w jakimś pierwotnym oceanie wirów energetycznych, który obejmował wszystko, wszystkich ludzi, wszystkie rzeczy, całą rzeczywistość. Najgorsze jest to, że ten ocean był tak straszliwie prawdziwy, taki niesamowicie namacalny, że zastanawiam się na nowo, co jest rzeczywistością, a co nie. Boję cię. Pamiętam, że jak już było po wszystkim ponownie zasnąłem i we śnie zapytałem jakąś kobietę, czy to już jest piekło. Potaknęłą tylko głową...

Czy ktoś przeżył coś podobnego?

pozdro.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 09 Mar 2008 Posty: 6 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Witam
Ja przeżyłem coś takiego.To było 2 lata temu,na początku miałem takie sny 2-3 razy w tygodniu,nastepnie miesąc przerwy i raz w tygodniu.Potem to wracało co jakis czas aż wkońcu sie skonczylo.To było okropne i tak realistyczne ze myslałem że jestem opętany.Wtedy byłem przekonany że to nie sa sny.Myślałem nawet o rozmowie z ksiedzem na ten temat ale bałem sie.Za każdym razym gdy to próbowało mnie wciągnoc modliłem sie i naszczescie ustawało..Do tego wszystkiego dochodziło uczucie levitacji pare centymetrów nad łożkiem.To były najgorsze noce w moim życiu i mam nadzieje że nidgy nie wrócą..CZasem zastanawiam sie czy to naprawde były tylko sny

Post został pochwalony 0 razy

lol niezłe schizy Very Happy

a tak na poważnie to nigdy jeszcze takiego czegoś nie przeżyłem (może dlatego, że nie doświadczałem jeszcze paraliży przysennych).

Z tymi jajkami to chyba niebardzo przyjemna sprawa, ale gdy poczytasz troche to forum możesz natknąć się na posty ludzi, którym w paraliżu coś sie działo właśnie z jądrami. Pamiętam że kiedyś czytałem tutaj taki post: (mniej wiecej tak wygladal) "dzisiaj miałem paraliż przysenny i działy sie ze mną strasznie dziwne rzeczy, typu silnego odczucia bólu w prawym jądrze, tak jak by je ktoś złapał w garść i chciał by mi je urwać" Shocked

myśle sobie ZONK dobrze że nie miewam paralirzy przysennych Rolling Eyes

hmmmm a ta energia w mięśniach to naprawde ciekawe Rolling Eyes

może najadłeś sie steryd przed spaniem ? Razz

(mały niewinny żarcik) Cool

Post został pochwalony 0 razy

Jasne, mówiąc o wibracjach (kiedyś nie lubiłem tego określenia:P), których doświadczam, mam na myśli właśnie coś takiego. Często ludzie mylą je z mrowieniem, które można poczuć w stanie głębokiego relaksu, a to tylko dlatego, że ich nie doświadczyli. :) Jak by każda najmniejsza cząsteczka mojego ciała była naenergetyzowana i wibrowała, nie jest to zbyt przyjemne, ale totalnie fascynujące. Jak by ktoś podłączył mnie do prądu, przechodzi falami od stóp do głowy, do czubków palcy u dłoni, wraca, a potem rozlewa się po całym ciele, a potem to już różne rzeczy się dzieją. :) Dokładnie, to jest jak wchodzenie w inny wymiar. Spodziewaj się kolejnych doświadczeń. :)

Post został pochwalony 0 razy

Nie wiem, czy Ci to pomoże, ale opiszę Ci podobny przypadek. Pewnej nocy położyłam się spać, ale jakoś opornie szło Sad

Leżałam na plecach i nagle zauważyłam na suficie jakiś ciemny trójkąt. Ledwo na niego spojrzałam, "uciekł" na ścianę za moją głowę. Nie ruszałam się, ale czułam jak rośnie w jakąś postać, po czym opadł na mnie. Wtedy zaczęła się jazda: nie mogłam się ruszyć, czułam jak coś wciąga mnie wgłąb ciała i dalej w dół. Słyszałam dziwny, głuchy pisk, nie mogłam wydobyć głosu. Zaczęłam w myślach krzyczeć NIE raz za razem i w końcu udało mi się poruszyć małym palcem u ręki. Jak odzyskałam możliwość ruchu, to do rana miałam zapalone światło. Potem przyśniło mi się, że na ścianie obok mojej głowy jest zawieszony obraz z jakimś facetem ukazanym z profilu. Po chwili on się odwrócił i powiedział, że nigdy od niego nie ucieknę i jeszcze, że nazywa się Opus (łac. dzieło).
A teraz jeszcze kilka faktów. W tamtym czasie interesowałam się satanizmem i często używałam tarota. Byłam na 100 % przekonana, że była to próba opętania Evil or Very Mad

Teraz to całkiem inaczej widzę...

Na pocieszenie powiem Tobie Valis: zobacz jakie masz szczęście, że masz się kogo zapytać. Jest internet, no i masz to wspaniałe forum. Wtedy, kiedy to się działo byłam w liceum. Internet był dla wybranych (czyt. jak kogo było stać na kompa) i o ile ktoś lubił stukać w dosie Smile

Ba, nawet komórek nie było.
Dobra, dość użalania się, poczułam się staro Sad

Post został pochwalony 0 razy

Krejzol, ta wypowiedź (EDIT:którą przytoczyłeś) była moja.
Rzeczywiście, w paraliżu doświadczyłem takiego czegoś. Było to prawie jak fizyczny ból, ale słowami nie można tego określić. Kilka razy, gdy pojąłem że śnię, i zaczynałem np. iść, czułem jakby szarpanie za prawe jądro. Zaczynałem czuć fizyczne ciało chociaż ciągle byłem we śnie. Budziłem się w paraliżu.
Inny przykład: obudziłem się w paraliżu. Spojrzałem oczami w górę czaszki, w mojej głowie zaczęło piszczeć. Przed oczami pojaiły się koła. Jedno z nich miało czarne plamki na sobie. "Zaraz, pomyślałem, przecież to Księżyc!" i natychmiast to kółko wpięło się w nieboskłon, pojawiła się jakaś gwiazda, otoczenie ze snu. zaczynałem coraz mniej czuć paraliż, a coraz bardziej przenosiłem się w sen....
I nagle wszystko się urwało. Poczułem, jak z ogromną siłą wracam do fizycznego świata. Różne części mojego ciała były pod działaniem tej siły którą opisałeś. I były też jądra (myślę, że każdy chłopak mnie zrozumie): było to niesamowicie nieprzyjemne doświadczenie. Ale nie boję się. Co prawda od tamtego czasu nie miałem żadnego LD, ale ćwiczę i wierzę że uda mi się osiągnąć sukces (znowu mam sny o LD). Tak jak już ktoś napisał, ciesz się że masz forum z ludźmi którzy Cię rozumieją.

Pozdro

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Vatone dnia Pon 18:10, 17 Mar 2008, w całości zmieniany 1 raz

	Vatone napisał:
	Krejzol, ta wypowiedź była moja.

ehhh niezbyt rozumiem chodzilo ci o to ze cie doskonale zrozumialem czy cos w tym stylu?

a moze chodzilo ci o ten post ktory przytoczyłem?

sora za offtopic

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Krejzol dnia Pon 17:32, 17 Mar 2008, w całości zmieniany 1 raz

Krejzol, chodziło mi o wypowiedź którą przytoczyłeś w swoim poprzednim poście- tym który się zaczyna od "lol niezłe schizy" :) Zaraz poprawię mój post dla potomnych :)
Też sora :P

Post został pochwalony 0 razy

Vatone, twoje przeżycia są bardzo intensywne co znaczy że jesteś na naprawdę dobrej drodze Świadomego Śnienia, bardzofascynująco opisałeś przeżycia ,współczuję "przeżyć jądrowych". Do Kallipygos: dobrze kiedyś myślałaś. To była próba opętania, jesli w tym czasie interesowałaś sie trochę satanizmem i mocami. To już nie są zwykłe hipnagogie i paraliż, tu wkraczamy w teren złych energii i zła w czystej postaci. Najgorsze co można zrobić to w nie nie wierzyć, nie wierzyć w ich grozę i obecność.
Vatone ciebie myślę nie dotyczy (podobnie jak nikogo kto świadomie nie próbował chocby z ludzkiej ciekawości babrać sie w sataniźmie i czrnej magii) żadne jakieś opętanie itp. zawsze kiedy czujemy, że coś złego w tym wisi coś "ciemnego" warto sie myślę pomodlić, a jeśli ktoś w Boga nie wierzy, to zaprzestać praktyk albo przywołać dobrą energię,coś dobrego w co się wierzy.
Nasze umysły mają szeroki zasieg, ale nie siegają wszędzie. Szatan istnieje, jakkolwiek go nazwiecie.

Post został pochwalony 1 raz

Cóż mogę dodać, Cavia. Nie potępiaj mnie, człowiek za młodu różne miał pomysły... Jednak po tamtej przygodzie trochę inaczej na świat spojrzałam. Uznałam, że mam za słabą wolę, by zajmować się tarotem. Nie, nie nawróciłam się, nie poszłam do zakonu Twisted Evil

, ale zajęłam myśli czymś całkiem innym i jak widać "wyrosłam na ludzi". Zresztą tych wszystkich moich zainteresowań w życiu to dla kilku osób by wystarczyło. Co i rusz coś nowego wynajduję Smile

.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Kallipygos dnia Pon 21:43, 17 Mar 2008, w całości zmieniany 1 raz

Osobiście zawsze mnie rażą wypowiedzi o opętaniach, modleniu się etc., niemniej jednak mimo bardzo sceptycznego podejścia do tego typu spraw nie mogę się nie zgodzić. Dlaczego? Ano mój znajomy zajmował się tarotem, ale zrezygnował, bo - jak twierdził - za dużo rzeczy się zgadzało, łącznie z najgorszymi przewidywaniami. Tak więc te karty faktycznie mają coś w sobie, a są rzeczy na niebie i ziemi...
Trzeba oczywiście zastrzec, że przypadki kontaktu ze "złem w czystej postaci" (czy jak to nazwać) są rzadkie, bo na wielu forach o LD, OOBE itp. spotkałam się z niemożliwym straszeniem początkujących - tak, jakby obszar podświadomości i fantazji był pełen okrutnych istot i jakby łatwo można było z niego nie wrócić.

Post został pochwalony 0 razy

Kallipygos- nie potępiam cię, wiem ze każdy człowiek w swym życiu ma momenty zaciekawienia przeróżnymi sprawami nie zawsze tymi właściwymi, sama tak miałam. Najważniejsze, żeby tak jak mówisz "wyrosnąć na ludzi" Wink

i jest git.
Fete de la faim- mnie także denerwuje straszenie początkujących LD czy też OOBE, jednak jeśli ktos chce wejść w rozwój swego umysłu i naprawdę go to pociągnie to na szczęście łatwo nie da się zgnębić. Często niestety bywa tak, że z praktyk LD może wyrosnąć oprócz tego zainteresowanie okultyzmem i tu już zaczyna sie problem. Nawet w "zwykłym" OOBE możemy napotkać na coś, zo zbudzi nasze wątpilwości, czy to jeszcze granice mojego umysłu czy już trochę inny świat, którego sie boję. Na szczęście jak gdzieś napisał chyba salvador, granice bezpieczeństwa wyznacza nasz strach.

Post został pochwalony 0 razy

Dzięki za wpisy. Wszystkie dodały czegoś ciekawego do mojej wiedzy na ten temat. Problem jednak pozostaje i nie daje mi spać po nocach. No może trochę przesadzam, ale często o tym wszystkim myślę i trochę inaczej patrzę, lub staram się patrzeć na świat. Czytałem niedawno książkę Castanedy koło czasu na temat starożytnych indian i ich sposobu postrzegania rzeczywistości. Dowiedziałem się z niej, że dla szamanów człowiek to nie tyle indywidualny byt co skupisko energii wszechświata. Najdziwniejsze jest to, że książka ta trafiła do mnie zupełnie przez przypadek, a na dodatek dokładnie jeden dzień po opisanym przeze mnie doświadczeniu. Być może to wcale nie był jednak przypadek...

Nie chcę za bardzo pisać wam i smęcić na temat mojego życia, ale mogę powiedzieć tylko jedno - jest mi ciężko z bardzo różnych powodów. Miewam czasem takie sny, w których jestem zakleszczony w bardzo ciasnym, wąskim i dokładnie przylegającym do mojego ciała tunelu, który jest częścią jakiejś mega struktury, złożonej z milionów innych tunelów, wzajemnie się na siebie nakładających. Ten powracający sen mniej więcej odzwierciedla moją sytuację życiową. Może to głupie, co teraz powiem, ale obawiam się, że po tak zwanej śmierci, jeśli nie naprawię tego tutaj, mogą czekać na mnie właśnie jakieś rozpętane miażdżące energie. Nie wierzę w zło, ale czasem wydaje mi się, że je czuję.

pozdro dla wszystkich

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Valis dnia Czw 21:23, 27 Mar 2008, w całości zmieniany 1 raz

Przypadki nie istnieja Very Happy

Post został pochwalony 0 razy