Deja vu a sen

Witam wszystkich mam ciekawą hipoteze...i mam nadzieje ze pomozecie mi ją potwierdzic lub obalić....
Pewnego razu zastanawiałem sie nad deja vu...skad sie bierze itp...I wpadłem na cos takiego:Deja vu to nic innego jak sen ,po prostu urywki które nam sie przypominają .może trwac jakis czas bo poprostu bedac w snie poslugujemy sie tez logiką...i zachowujemy sie tak samo,pewne odruchy...itp(poza tym ze zaskakują nas pewne rzeczy).Taka teoria tłumaczyła by skad biorą sie tajemicze deja vu...i czym są

Co o tym sądzicie ?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez ozi1992 dnia Nie 12:08, 13 Wrz 2009, w całości zmieniany 1 raz

Niestety, nie spodziewaj się, że ktoś tu potwierdzi albo obali Twoją hipotezę. :) (oczywiście, znajdzie się mnóstwo pewnych swojego, jak zawsze :) ) Przede wszystkim nie spodziewaj się dlatego, że krąży już w postaci luźnego stwierdzenia długi, długi czas (obok tego, że informacja dochodzi do jednej półkuli szybciej, a do drugiej później). Jak dla mnie osobiście nie ma to wiele wspólnego ze snem (a na pewno nie w takiej relacji jak się pisze). Co innego, że w czasie kiedy najbardziej intensywnie świadomie śniłem, rozwijałem świadomość, miałem najwięcej deja vu (czasem potrafiłem przedłużać czas ich trwania ;) przyjemne), zdarzały się nawet deja vu we śnie, a po przebudzeniu myśl "to mi się już naprawdę kiedyś śniło! i wtedy też mi się wydawało, że mi się to kiedyś śniło!". To tylko myśl i wrażenie. :)
Dla mnie to bardzo interesujące zjawisko, może nas nauczyć czegoś wartościowego o nas w przyszłości (jak na razie każdy próbuje dopasować deja vu do swojej dziedziny), konkretnego wyjaśnienia prędko się nie spodziewam, a na razie jest to dla mnie kolejny mały dowód na to jak duże są możliwości naszego umysłu i w jak dużym stopniu realny świat jest iluzją.

Zapraszam do dzielenia się swoimi osobistymi spostrzeżeniami i doświadczeniami na ten temat. :)

(http://www.psajko.fora.pl/offtop,11/sny-prekognicyjne,637.html)

P.S. a jeśli chcesz potwierdzić swoją hipotezę, to jedynym rozwiązaniem będzie znalezienie ludzi, którzy mieli deja vu i rzeczywiście pamiętają ten sen, który jest powodem zjawiska. :) Gdyby to była prawda, byłoby takich ludzi dużo, ja się nie spotkałem. W ogóle nie sugerowałbym się tym co się wtedy wydaje, jeśli już to przy badaniu fizycznym obszarów mózgu.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Nie 13:39, 13 Wrz 2009, w całości zmieniany 4 razy

Temat rzeka. Kijem Wisły nie zawrócisz.

Post został pochwalony 0 razy

Kiedyś kolega mi wspominał coś o opóźnionych sygnałach w mózgu, ostatnio sam sprawdziłem chociażby na wikipedii.

Cytat:

Badacze są zgodni, że déjà vu występuje często wraz z zaburzeniami neurologicznymi. Bardzo wcześnie zauważono występowanie déjà vu krótko przed rozpoczęciem się ataku padaczki. Wówczas zjawisko to wchodzi w skład aury poprzedzającej napad padaczkowy. Déjà vu, w powiązaniu z innymi zjawiskami psychicznymi towarzyszy stanom napadowym w przebiegu małego napadu padaczkowego (petit mal) a także w skład objawów napadów psychosensorycznych padaczki skroniowej.

Wiele badań wskazuje na związek déjà vu z płatem skroniowym. W 1963 r. Malwin Cole i Oliver Zangwill znaleźli istotną korelację między występowaniem zjawiska déjà vu a występowaniem ogniska padaczkowego w półkuli podległej. W 1959 roku Sean Mullan i Wilder Penfield w trakcie operacji dokonywali stymulacji tylnej części zakrętu skroniowego górnego prądem elektrycznym i kilku pacjentów przyznało, że miało déjà vu.

Robert Efron w 1963 roku prowadził badania nad zdolnością określania następstwa czasowego zdarzeń. Ustalił, że kluczowym obszarem mózgu dla rozróżniania następstwa wydarzeń jest płat skroniowy półkuli dominującej. Uważa on, że w sytuacji uszkodzeń pewnych okolic mózgu, informacje odbierane przez jedną półkulę dostarczane są do drugiej z opóźnieniem, jednakże na tyle małym, że poprzednia percepcja nie została włączona do pamięci i osoba nie jest w stanie odnieść się do niej aby stwierdzić kiedy było wydarzenie odbierane przez nią po raz drugi.

Swoją drogą właśnie zawsze wydawało mi się że chodzi o sny, które były niezmiernie podobne do sytuacji (przecież tyle co mamy snów to hoho, a przecież rok ma ~365 nocy!).

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Asentinn dnia Pon 8:40, 14 Wrz 2009, w całości zmieniany 1 raz

J, akurat podobieństwo snu do widzianej rzeczywistości udało mi się parę razy potwierdzić na sobie. I w przeciwnieństwie do większości zjawisk typu "już mi się to śniło", czy "ja to już gdzieś widziałem", miałem pełny wgląd w zdarzenia na najblizsze kilka, kilkanaście sekund, do tego stopnia, że pamiętałem jakie i kiedy decyzje podejmę w tym czasie.
Ale zdażyło mi sie to chyba 2 czy 3 razy i niestety nie posiadam żadnych dowodów poza własnym przekonaniem że tak właśnie było. Niemniej możesz to zaliczyć za głos tą hipotezą...

Post został pochwalony 0 razy

Tylko się wymieniamy spostrzeżeniami. :P Mnie też nie raz podczas deja vu wydawało się, a raczej byłem pewien, że wiem co za chwilkę się stanie, ale mam to na końcu języka, a kiedy się już działo byłem pewien, że o tym właśnie myślałem. Po prostu w takich momentach jest się pewnym, że wiedziało się co się wydarzy. Jeszcze raz przypominam, że piszę tylko o swoich deja vu (choć to przekonanie jest widoczne u dużej części) i na pewno przez filtr swoich poglądów. Niczego nie odrzucam, jestem (prawie ;) ) pewien, że jesteś o tym przekonany, jeszcze bardziej jestem pewien, że nie rozumiem tego co się dzieje, a dopuszczam możliwość, że jest podobnie jak piszesz. Następnym razem powiedz na głos co się stanie (chyba, że zdążysz zapisać) i poczekaj. :)

Teraz coś, o czym od środka nocy chciałem napisać. :) Wczorajsze myśli o deja vu wywołały u mnie kolejne deja vu we śnie. "Obudziłem" się z LD we śnie i wciąż nie będąc pewnym czy jeszcze śnię, miałem deja vu dokładnie takie jak kiedyś - we śnie wiedziałem, że to już się kiedyś działo (i to śmieszne przeczucie, że wtedy też miałem deja vu, kiedy właśnie dokładnie to się działo), a po przebudzeniu byłem pewien, że to mi się kiedyś śniło. Oczywiście jak zawsze nie mogłem sobie przypomnieć czy i kiedy mi się coś takiego śniło (dotyczyło całej sytuacji) - a sen był zupełnie "świeży", wszystko co się w nim działo było bardzo widocznie związane z minionym dniem, tym co tego dnia słyszałem i co się działo (tak samo jak w LD z którego się "obudziłem", często tak mam w płytkim śnie kiedy bardzo późno się kładę), więc nie mogło mi się to przyśnić wcześniej, mimo tak mocnego i realnego przeczucia (nadal mnie trzyma). Iluzja, jak wszystko - ale dlaczego, po co i czego może nas nauczyć? :)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Pon 14:46, 14 Wrz 2009, w całości zmieniany 2 razy

Ha no wlasnie czemu,po co nasz mozg wywoluje "uczucie" jakim jest deja vu...
Poszukam moze dzis na ten temat i dowiem sie co i jak (przynajmniej taki mam zamiar xD)J kurde wole jednak mówic Johny....xD swoją drogą ciekawe przeżycie deja vu we śnie...takiego jeszcze nia miałem xD....

Post został pochwalony 0 razy

J, no i właśnie w tym problem. Ja mogę pisać w zasadzie cokolwiek a inni i tak uznają to za różowe słonie.:/ Nie ma sposobu przekonać innych, że to co się pamięta, faktycznie się pamięta, a nie tylko nam się zdaje.:/ Po prostu nie ma. Nawet zapisanie na karteczce nie da gwarancji...
Pozostaje dyskusja.

Post został pochwalony 0 razy

Też miałem kilka deja vu. Najlepiej pamiętam sytuację w sklepie. Byłem w jakimś sklepie odzieżowym(w realu ;]) i nage dostałem deja vu. "Hej, przecież ja już widziałem tą kobietę przymierzającą tę sukienkę, to się już kiedyś działo!". Spróbowałem przypomnieć sobie co się "kiedyś" działo. Przypomniałem sobie, że później zgasły światła. Chwilę później wyłączyli prąd i zgasło światło! Prawdopodobieństwo że miałem dwie identyczne sytuacje w realu jest... małe :]. Więc wywnioskowałem, że to "kiedyś" było we śnie. Sny prorocze? Miałem więcej takich sytuacji, ale tą najlepiej pamiętam.

Post został pochwalony 0 razy

Tak samo moje i każde inne słowa inni mogą uznać za różowe słonie. Gdybyś zapisał na karteczce przed zdarzeniem, byłaby tylko możliwość świadomego oszustwa, a teraz jest jeszcze iluzja. Poza tym, dlatego przecież dyskutujemy. :P

Post został pochwalony 0 razy

Jeden raz podczas deja vu byłam właściwie pewna, że dana sytuacja kiedyś mi się przyśniła, z drugiej jednak strony nie było to znowuż tak nieprawdopodobne. Byłam w nowo wybudowanym domu mojego wujka - a nietrudno w końcu o sen o podobnym remontowanym budynku, z podobnym rozkładem pomieszczeń itp.
Kiedyś byłam z kolei u znajomego na obiedzie i nagle stwierdziłam, że zaraz dostanę sms, a znajomy poplami się jedzeniem :> I faktycznie tak się stało, z tym że teraz nie potrafię stwierdzić na sto procent, że faktycznie to przewidziałam.

Post został pochwalony 0 razy

Mi sie wydaje że deja vu to nic innego jak idealne odwierciedlenie tego co robilismy nieswiadomie.
Jeżeli wydaje sie nam że taka sytuacja już miała miejsce,to najprawdopodobniej miała tylko że nie zwróciliśmy wogóle na to uwagi, a podswiadomosć to zarejestrowala dlatego wydaje nam sie że to juz kiedyś robiliśmy.

Ale to też moja Teoria Smile

Post został pochwalony 0 razy

AgentOrange - raczej nie,bo za duzo zmiennych sie czasem pokrywa,to po prostu...nie mozliwe....ale to zkolei moje zdanie Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez ozi1992 dnia Wto 14:14, 15 Wrz 2009, w całości zmieniany 1 raz

Szansa na to, że w niekontrolowanym srodowisku zdarzą się dwie identyczne co do szczegółu sytuacje jest żadna. Szansa na to, że w niekontrolowanym środowisku zdarzą się dwie prawie identyczne co do szczegółu sytuacje jest tylko minimalnie większa. Szansa na to, że jednostka będzie świadkiem obu tych sytuacji nie istnieje. Po prostu.

Post został pochwalony 0 razy

jeśli coś się może przydarzyć- w sensie, ze jest taka szansa, to pomijając rachunek prawdopodobieństwa może zdarzyć się najbardziej nieprawdopodobne i prawie na pewno tak właśnie się zdarzy;)- np. życie na Ziemi.
Może się też dziać tak, że coś dzieje się dwa a nawet milion razy w identyczny sposób. Jednostka może być świadkiem wielu takich zdarzeń.
Nic nie jest po prostu. A to co nam się wydaje, że tak jest- wynika jedynie z ograniczeń, czy może lepiej z funkcjonalności naszego mózgu. Do reszty zwyczajnie nie mamy dostępu w "zwykłym" sposobie postrzegania. Zatem nasze osobiste osądy czy przekonania nie mogą ostatecznie rozstrzygać o prawdzie. Też przekonanie o własnym wspomnieniu, może się okazać fałszywe. Wystarczy spojrzeć na nie uświadomione sny- tam przecież też dalibyśmy głowę , że niedźwiadek pierdzący na nutę Ody radości- to najnormalniejsza rzecz pod Słońcem.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez salvador dnia Śro 20:11, 16 Wrz 2009, w całości zmieniany 1 raz